Het is alweer enige tijd geleden dat ik een blik geopend heb maar soms heb je gewoon geen tijd en soms ook geen inspiratie. Intussen is er op slot Bleijenbeek wel het een en ander gebeurd en dat wil ik jullie toch niet onthouden. Tot mijn grote verrassing ontdekte ik aan het eind van de zomer op een verborgen plekje langs de binnengracht een voor dit terrein nieuwe plantesoort. Deze is mij altijd ontglipt na al die jaren van monitoren; als excuus kan ik aanvoeren dat de plantjes wel heel goed verscholen tussen de ruigte staan. Ik heb het hier over het Klein Glidkruid (Scutellaria minor) en deze is reeds vanouds een zeldzame soort; hij komt nu heel sporadisch voor in het pleistocene gebied (ruwweg zuid-oostelijk Nederland). De vondst is niet geheel een verrassing daar ik al jaren weet dat hij op één plek in de nabije omgeving van het landgoed voorkomt. Maar leuk is het natuurlijk wel dat we nu ook op Bleijenbeek zelf deze bijzonderheid aantreffen en hier staat hij ook nog eens beschermd! Zo vond ik in de vochtige zone van de noordmuur ook nog een jonge Tongvaren (Asplenium scolopendrium), hopelijk gaat deze zich op meer plekken in de muur uitbreiden. De voorwaarden hiervoor zijn in ieder geval aanwezig.

In januari hebben we weer de jaarlijkse monitoring van de vleermuizen in de kelders uitgevoerd. Gelukkig zijn er nog steeds de 3 soorten die hier overwinteren en naar zich laat aanzien groeit het aantal vleren. Deze vaste gasten zijn al jaren de Gewone Grootoor, de Franjestaart en de Watervleermuis. Toch blijven we stilletjes hopen op de terugkeer van de Baardvleermuis die hier voor het laatst in 1996 heeft gelogeerd. De meer dan 600 jaar oude kelders zijn en blijven voor onze vleren van groot belang want ze garanderen rust, bescherming en een ideale temperatuur.

Intussen is er op het terrein elektra aangelegd zodat we bij eventuele festiviteiten niet meer afhankelijk zijn van aggregaten. Momenteel is men bezig de oude doorgang onder de brug te herstellen zodat het grachtwater weer in beweging komt. Een goede doorstroming is van groot belang voor mens en milieu en hopelijk zijn we dan eindelijk ‘s zomers van de stank af. Volgende projecten zijn waarschijnlijk drinkwater, toiletten, een nieuwe poort en de opbouw van het theehuisje, maar dit is zoals altijd afhankelijk van nieuwe geldstromen.

Zoals u wellicht weet wordt het terrein en het kasteel door een Offerse groep vrijwilligers onderhouden; zij zijn jaarlijks een aantal zaterdagmorgens bezig om alles schoon en opgeruimd te houden. De werkzaamheden zijn divers: snoeien, perken vrijhouden, ruïne binnen onkruidvrij houden, ramen lappen, pad aanharken, enzovoort. Mocht u willen helpen dan kunt u zich bij mij melden. Let wel: alles is vrijwillig en vrijblijvend!

Natuurlijk kom ik regelmatig in de ruïne, maar in de wintermaanden is het net of alles diep in de winterslaap zit. Het lijkt wel of de oude bewoners verdwenen zijn of dat ze ergens anders overwinteren. Zelfs Maarten hoor je niet en dat wil wat zeggen. Ik bespeur ook geen aanwezigheid; Bleijenbeek voelt een beetje verlaten, erg verlaten zelfs. Wie weet overwinteren de geesten van Bleijenbeek net als de huidige pensionado’s in een “warm” spaans kasteel waar ze grootse feesten vieren en de eeuwenoude verhalen en avonturen ophalen. Alleen al de gedachte maakt me ‘bleij’

Op dit moment bloeien op het terrein de eerste sneeuwklokjes en dat geeft me weer moed. De lente komt eraan en dan gaat, ook op Bleijenbeek, alles weer uitlopen. Dan komen de vertrouwde kleuren en klanken terug en gaat het leven tussen de trotse muren opnieuw van start en komen de verhalen vanzelf weer uit de oude stenen.

Ik denk dat ik dan een goede fles wijn in de kelder zet en als die de volgende dag leeg is, dan weet ik het zeker: ze zijn er weer!

Henk Hendriks

image_pdf