Als we 150 jaar teruggaan in de tijd zien we een dorp zonder gemotoriseerd verkeer en zonder behoorlijk verharde wegen. Voor het vervoer is men aangewezen op kar en paard en ook kruiwagens. Ook een fiets bestaat dan nog niet. Behalve bos- en zandwegen kent Afferden sinds 1846 alleen de rijksweg die door het dorp loopt, een kiezelweg. Tussen 1850 en 1860 is over een afstand van ca. 8 km de kiezelweg Afferden – St. Augustinus (bij de grensovergang in Siebengewald) aangelegd. Deze is mede tot stand gekomen door subsidie van provincie en rijk alsmede ook door hand- en spandiensten van inwoners van de gemeente.

Om het onderhoud van de gemeentewegen te bekostigen gaat de gemeente over tot tolheffing voor het gebruik ervan. Als de weg in 1859 gereed is gekomen, worden drie plaatsen voor tolheffing aangewezen: Tol 1 aan het huis van Willem Staaije, genaamd “de Gouden Kop” in het Rimpelt, Tol 2 aan het huis van de weduwe Franken in de Groote Horst en Tol 3 aan het huis van de gebroeders Jeurgens aan de St. Augustinus. Deze tolheffing heeft meer dan 50 jaar bestaan.

Het recht van tolheffing wordt steeds middels openbare inschrijving voor de duur van een jaar verpacht. De jaarlijkse pachtsom ligt tussen 50 en 100 gulden. Tolpachters zijn in die tijd W. Staaije, molenaar Chr. vd Bergh en hoefsmid H. Arts. De tarieven zijn o.a. 5 cent per paar wielen van een rij- of voertuig, 2½ cent voor een paard of muilezel. Er zijn ook vrijstellingen, o.a.: alle last- en trekdieren en voertuigen voor vervoer van o.a. zand, klei, mest, heide bosstrooisel, turf, plaggen, voor zover vervoerd door inwoners van Afferden en Siebengewald. Ook vervoer ten behoeve van kerkelijke diensten is uitgezonderd.

De genoemde Willem Staaije, voerman van beroep, is geboren in 1832 in Groesbeek en overlijdt in 1890. Zijn weduwe en kinderen verkopen in 1893 een houtwagen (“mallejan”), 2 zware voermanskarren, 3 melkgevende koeien, een paard, ploegen en eggen. Zijn dochter Maria trouwt in 1892 met Peter Johannes Laemers. Hij wordt Piet Staaije genoemd en als bij zijn boerderij in de jaren 90 van de vorige eeuw een woonwijk verrijst, wordt deze Staaijerhof genoemd.