Sinds de middeleeuwen vaart er tussen Afferden en Sambeek een veerpont. De Heer van Afferden bezat hier het veerrecht, dat hij samen met de visserij in dat deel van de Maas verpachtte.
Zo betaalde pachter Paulus Teunissen in 1693 jaarlijks achttien ducatons. Hij droeg bovendien de onderhoudskosten van veerpont en visserijbenodigdheden en diende de heer jaarlijks vijftig pond van de beste Maasvis te leveren.
Rond 1500 lag er ruim een kilometer stroomafwaarts, bij de monding van de Sint-Jansbeek en de Sambeekse Uitwatering, nog een veer, de zogenaamde Sambeker Staay. De Heer van Afferden schijnt het recht op dit veer vóór 1540 te hebben aangekocht van de vorige eigenaars. Daarna werd op deze plek niet meer overgevaren.
Totdat Claes Peters uit Boxmeer in 1711 op deze plaats een nieuw veer begon, zonder zich iets aan te trekken van de heerlijke rechten. De heer liet Claes dan ook arresteren en zijn pont in de slotgracht van kasteel Bleijenbeek te Afferden aan de ketting leggen. Een slepende rechtszaak volgde en we vermoeden zo maar dat het veer van de Sambeker Staay nooit meer heeft gevaren.
Het veer tussen Afferden en Sambeek daarentegen bleef doorvaren. In 1839 plaatste veerman L. Gerats zelfs al advertenties om passagiers te werven. Zo prijst hij in de Noord-Brabander van 24 augustus van dat jaar het Affersche Veer aan bij “de Catholijken welke de reis naar Kevelaar zouden willen ondernemen”: de aanvoerwegen en het veer zijn in prima staat, de veerman kan de nodige versnaperingen leveren en bovendien kan men en passant ook nog het ‘H. Bloed te Boxmeer’ gaan vereren.
Tot 1931 bleef het veer in bezit van de kasteelheer van Bleijenbeek. In dat jaar verkocht hij het samen met de pont en het veerhuis in Afferden aan de toenmalige pachter J. Clevers. Terwijl de aanleg van bruggen over de Maas voor veel maasveren het einde betekende, ging dat voor Afferden niet op. Hier ontbrak een vaste oeververbinding in de direct omgeving, waardoor de veerpont wél rendabel bleef.
Sterker nog, in 1975 werd de oude pont, die slechts twee auto’s tegelijk kon overzetten, vervangen door “Pierre”. Dat was een grotere pont, die eerder onder de naam “Jeanne” het veer bij Ravenstein had bediend. In 1992 werd een geheel nieuwe pont, de “Pierre II”, in de vaart genomen. En deze pont vaart tot op de dag van vandaag heen en weer tussen de Limburgse en Brabantse oever.
Bron: bhic.nl
