Vastelaovend en Vasten
’n Zin in een bekend Venloos vastelaovesliedje luidt ‘weej springe gater in de lôch, det kan gerös, d’r is nog lôch genôg’. We springen een gat in de lucht want plotseling kon er toch weer vastelaovend gevierd worden! In maatschappij en kerken zijn maatregelen losgelaten. Het voelt aan als een bevrijding!
Bij dit schrijven is het vrijdag voor het carnavalsweekend en u leest dit wanneer carnaval net voorbij is. Zelf ga ik mijn best doen om mijn gezicht te laten zien in alle drie de parochies Afferden, Bergen en Siebengewald. Ik hoop dat dat gelukt is! Maar het is toch dubbel, niet alleen omdat het coronavirus nog altijd in ons midden is, maar ook vanwege de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Vooral de oorlog ligt toch als een schaduw over de feestvreugde! Het is precies het omgekeerde waar vastelaovend voor staat! In een oorlog worden grenzen met voeten getreden maar met de vastelaovend worden grenzen verlegd door juist op de ander gericht te zijn en samen één te zijn. Vastelaovend is een feest waarin we kunnen samenkomen, een feest van verbinding en verbroedering.
Nu begint de veertigdagentijd. Een tijd waarin vooral we vooral onze aandacht mogen verplaatsen van onszelf naar de ander. Eigenlijk hebben we dat gedaan met de vastelaovend op een feestelijke manier, maar nu komt het erop aan dat we aan onze naasten blijven denken op een bezinnende manier.
Pastoor Rick Blom