In de komende weken zien we allerlei feesten opduiken die te maken hebben met ‘donker en licht’. Allereerst het fenomeen ‘Halloween’. Toen het christendom deze streek bereikte werd er in Ierland op 31 oktober een nieuwjaarsfeest gevierd.
Het begin van de winter was voor de Kelten het nieuwe jaar. En omdat men een maankalender hanteerde werd dit gevierd in de avond, in het donker. Het was tevens het moment dat de wereld van de levenden en de wereld van de doden dicht bij elkaar stonden. Men verkleedde zich op een enge manier om de boze geesten te weren. Er werd een offer gebracht om de boze geesten gunstig te stemmen; tegenwoordig terug te vinden in de kinderen die zich verkleden en langs de deuren gaan om snoep op te halen. Met het ‘trick or treat’ horen we nog iets doorklinken van ‘iets geven (offeren) of anders…’
De christenen stelden hiertegenover het feest van Allerheiligen, immers het gaan niet om de heidense onderwereld maar om de hemel. En niet het donker is belangrijk maar de opgaande zon (Jezus) als het Licht en vandaar 1 november als tegenhanger van de nacht van 31 oktober. Rond 1800 vertrokken Ieren naar Amerika, namen bepaalde gebruiken mee van hun ‘all hallows eve’ (Allerheiligenavond) dat verbasterd is naar ‘Halloween’.
In onze christelijke contreien was het gebruikelijker dat kinderen met St. Maarten langs de deuren gaan. Ook een feest waar op allerlei plaatsen een groot vuur wordt aangestoken. Of het nu (kinder)feesten zijn van heidense oorsprong of met een christelijker achtergrond: licht in duisternis is voor ieder mens belangrijk! Jezus is het Licht in ons leven en samen met Hem én elkaar zijn we samen onderweg! Ik wens iedereen licht in duisternis toe.
Pastoor Rick Blom.
