In juli 1872 verschijn er een bericht in de krant dat de Graaf van Hoensbroeck zijn kasteel Bleijenbeek beschikbaar stelt aan een aantal Duitse Jezuïeten. In Pruisen is onder Otto von Bismarck namelijk een strijd ontstaan tussen de overheid en de Katholieke Kerk. Daarom worden de Jezuïeten uit Duitsland verbannen. Deze strijd wordt de Kulturkampf genoemd. Jezuïeten gelden als kritische intellectuelen en als de strijd in Duitsland na enkele jaren wat is geluwd, blijft hun verbanning gehandhaafd.

Omdat de kapel in het kasteel te klein is, wordt aan de westkant ervan een grote kapel gebouwd. In 1893 wordt gemeld dat de paters Bleijenbeek verlaten. Rond 1920 wordt de kapel afgebroken.