Er is weer volop leven op Bleijenbeek. Het vliegt, zoemt, gonst, danst, springt, vrijt, gilt, zingt en dartelt. Weg van alle drukte in het zogenaamde echte leven hervat op Bleijenbeek de natuur zijn eigen ritme; geen stress of burn-out maar rust en kalmte zijn hier de slingers van het uurwerk. Vleermuizen worden geboren en grootgebracht, de Torenvalk heeft zijn jaarlijkse vrijpartij er al op zitten en zit na te genieten in de oude toren. De mezen en boomklevers maken wederom gebruik van de vele verborgen gaten in de oude muren. En de wijze uil, hij ziet alles gelaten aan en denkt er het zijne van. De Muurleeuwebek bedekt de muren met zijn bonte pracht en geeft het geheel een vrolijke noot. Het is weer zomer!

De werkgroep heeft de afgelopen keren veel werk gehad aan de stormschade;

één omgewaaide boom en vele afgewaaide takken. Gelukkig konden we weer gebruik maken van de tractor van Leo zodat met een paar handen extra dit werk een stuk lichter werd. Ook de trotse, eigenwijze essen hebben zich dit jaar uitbundig geroerd met als gevolg ontzettend veel nageslacht in het grindwerk. Veel werk dus maar wederom door de groep met enthousiasme uitgevoerd zodat Bleijenbeek er voorlopig weer mooi bij ligt. Wel merken we dat ook hier de droge zomer zijn sporen heeft achter gelaten maar dat zal zich herstellen; het is per slot van rekening natuur.

U merkt dat er momenteel weinig bouw-beweging in Bleijenbeek zit. De plannen van een doorgang onder de brug, een nieuwe toegangspoort en het opbouwen van het Theehuisje liggen te sudderen. Zoals gewoonlijk is alles een kwestie van geld en de meeste subsidiebronnen zijn een beetje opgedroogd maar wat in het vat zit verzuurt niet. We beginnen wel met een proef op de toplaag van de muren. De huidige specieafwerking is te zwak en springt vooral ’s winters kapot zodat het water weer in de muren kan trekken met alle gevolgen van dien.

De bedoeling is nu een toplaag te maken met een speciaal ondoorlaatbare klei waar bovenop een mat van sedumplanten. Hopelijk gaat dit slagen zodat men straks de hele ruïne kan behandelen.

Las toevallig deze week in de krant dat onze koning door Queen Elisabeth de Tweede geridderd is in de orde van de Kousenband.

Het vermoeden bestaat dat onze eigen Maarten Schenck ook tot dit illustere gilde behoorde. We weten het helaas niet helemaal zeker maar wat we wel weten is dat Maarten in opdracht van Queen Elisabeth de Eerste door de toenmalige afgezant de Graaf van Leicester in 1586 is geridderd. Het zou toch wel heel spectaculair zijn dat een manneke uit Afferden ook een ridder in de orde van de Kousenband zou zijn! Maar om eerlijk te zijn ga ik hier niet van uit, waarschijnlijk is Maarten ridder geslagen in een andere orde. Maar wie weet, wie weet?!

Ik zal het Maarten binnenkort zelf eens vragen als hij tenminste in een goede bui is, want meestal maakt hij een hoop kabaal totdat zijn geliefde Maria er bij komt. Dan wordt het best wel een lief menneke. En van die momenten moet ik dan gebruik maken, want ik heb natuurlijk geen zin in een klap van een zwaard. Voordat je het weet heeft ie mij ook geridderd maar dan in de orde van de Sok-ophouders.

Met ene vroliken groet,

Henk Hendriks

image_pdf